அஸ்தமனம்

கார்மேகம்
உன்னில் தன்னை
தங்கமுலாம் இட்டுக்கொள்ளும்

பார்ப்போரின் மெய்யை
மெய்யாய்
உந்தன் ஒயில்
வெட்டிக் கொல்லும்

அந்தி வானை முந்தி வந்து
மஞ்சள் உன்னை
ஏந்திக் கொள்ளும்

விஞ்சும் உந்தன்
தங்க நிறம்
அந்த வானை
வாங்கிக் கொள்ளும்

அணையும் சுடரென்றா
அழகால் ஆளுகின்றாய்
முற்றுப்புள்ளி முடிவல்ல
அஸ்தமனம் கூட
அதிகாலை கண்விழிக்கும்!