காத்திருப்பு

ஈர நிலா அறியும்
இருட்டாத சூரியன்
இரண்டுமே சேர்ந்தறியும்
உனக்காய் நான் காத்திருக்கும்
அந்த
இரவுப் பகல்களை


உன் நினைவுச் சுமைகளால்
கூன் விழுந்த என் காதலுக்கு
உன் நினைவுகளே ஆதாரம்
அளிப்பதை நீ அறிவாயா?


காதல் அடர்த்தியை நான்
முழுதாய் அறிவதற்கா
மூடி வைத்துன்னை
முற்றாக நீ மறைத்தாய்


கனாக்களில் நாம்
சங்கமித்த
கானலின் காலங்களை
கண்ணீரிக் கரைப்பதற்கு
கண்ணீருக்காய் அழுகின்றேன்


முடிவிலி ஜென்மங்கள்
முற்றாய் முடிந்த பின்னும்
புதிதாய்ப் பிறப்பெடுப்பேன்
தினம் உனை நினைப்பதற்கு.