நீயின்றி நாமில்லை

நகரம் தந்து
நகர்ந்து சென்றாய்
அப்போது புரியவில்லை
நீயற்ற இடம்
நிம்மதியற்ற
நரகம் என்று

நிஐமான நிழலுக்காய்
நெடுங்காலம் காத்திருப்போம்
நீயின்றி நாமில்லை
நாமில்லா நாள்கூட
நீ மட்டும் நிலைத்திருந்தாய்
நிலைத்தும் இருப்பாய்
எத்தனை சக்திகள்
உன்னுள் அடக்கம்

மழை கூட மண்டியிடும்
பூமி வந்து முத்தமிட
அனல் கூட ஆர்ப்பரிக்கும்
அமைதியாய் நீயிருந்தால்

வாயுவும் வலம்வருவான்
உனைத் தீண்டி உலகாள
பூமித்தாய் காத்திருப்பாள்
நீ
பொங்கி வந்து பூத்திருக்க

உன்னை நாமழித்தால்
வானக்குடையும்
வடிவிழந்து போய்விடுமே
ஓசோனை உடைத்துவிட்டு

எம் தாயை விட்டால்
வேறுகரு எமக்கேது?
தருவே உனக்கு
தெருவும் கருவாகும்!